Τι μας διδάσκει η εξελικτική βιολογία

του Τσοπάνη απ΄τα Τζουμέρκα

Η όσφρηση ήταν πάντοτε μια πολύτιμη αίσθηση που αποτελούσε στοιχείο του μηχανισμού
αυτοσυντήρησης και εξασφάλιζε στον άνθρωπο την επιβίωση του.
Το ίδιο ισχύει σε μεγαλύτερο βαθμό και για τα άλλα ζώα εκτός από εμάς.
Η προοδευτική απώλεια της πολύτιμης αυτής ικανότητας έφερε τον άνθρωπο πιο κοντά στα
κατοικίδια, με σκοπό να αναπληρώσει αυτή την απώλεια, εκμεταλλευόμενος τις ικανότητες των
άλλων.
Έτσι άρχισε η εκμετάλλευση ζώου από άνθρωπο.
Συνεχίστηκε βέβαια σαν εκμετάλλευση ζώου από ζώο (άνθρωπο) για να καταλήξει σήμερα μετά
από διάφορες σύνθετες κοινωνικές μεταλλάξεις σε :
εκμετάλλευση ανθρώπου απ' άνθρωπο (ζώα)

Βέβαια αυτού του είδους η εκμετάλλευση δημιουργεί και μια αντίστροφη καταπιεστική σχέση : την
εξάρτηση.
Ευτυχώς όμως σήμερα μετά από αιώνες, διάφορα άτομα απέκτησαν ξανά ή κατάφεραν να
διατηρήσουν την αρχέγονη αυτή ιδιότητα με αποτέλεσμα να αποκτήσουν την ανεξαρτησία τους.

Για τον λόγο αυτό τους λέμε και “Ανεξάρτητους απατ' αιώνες”
Δυστυχώς όμως η επαναφορά ή η διατήρηση αυτής της ικανότητας δεν λειτουργεί αθροιστικά, έτσι
ώστε να προστίθεται στις υπόλοιπες ικανότητες τους, που αποτελούν προϊόν της εξέλιξης του
ανθρώπινου είδους.
Το αποτέλεσμα είναι ότι στη περίπτωσή τους πολλές καθημερινές και απόλυτα αναγκαίες
ανθρώπινες δραστηριότητες, να εξαρτώνται απόλυτα από την όσφρηση σε βαθμό που να
υποκαθίστανται από αυτή.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η γενετήσια ορμή και η σεξουαλική πράξη, με κίνδυνο να απειλείται
ακόμη και αναπαραγωγική ικανότητα τους.
(βλέπετε η φύση εξασφαλίζει από μόνη της μια ισορροπία)
Το πρόβλημα αυτό δημιουργείται όταν συγκεκριμένα άτομα όπως αυτό

δεν διαθέτουν τη κατάλληλη βιολογική υποδομή όπως

αυτό με τη δισχιδή μύτη που του επιτρέπει τον διαχωρισμό και σαφή διάκριση οσμών και
δραστηριοτήτων.

Για το λόγο αυτό ο εικονιζόμενος στιχουργός του γνωστού τραγουδιού :
“στης Βουλής τα έδρανα αχ κι εγώ να έκλανα”
φαίνεται ότι μετά τη πραγματοποίηση της επιθυμίας του αναζήτησε τρόπους και μεθόδους για να
ολοκληρώσει και άλλες πράξεις.
Όπως θα μπορούσε να αποτυπωθεί στους στίχους που ακολουθούν στο ίδιο πάντα ύφος και ήθος
που έχει καθιερώσει ο εν λόγω στιχουργός.
"Στης βουλής το πέρασμα
έκατσα για κέρασμα
εξουσία μύρισα
τις ποδιές τους φίλησα
αχ και να κατάφερνα
τις κλανιές μου να άφηνα
δίχως να με βλέπανε
τα σκατά
που τα'κανα"
Παράλληλα όλους αυτούς τους αιώνες δημιουργήθηκε κι ένα άλλο ενδιαφέρον φαινόμενο.
Ορισμένα κατοικίδια σε αντίθεση με τους “Ανεξάρτητους απατ' αιώνες” απέκτησαν ιδιότητες και
ικανότητες, πιο εξελιγμένες κοινωνικά και νοητικά.

Όπως αυτό το αιλουροειδές, που παρουσιάζει χαρακτηριστική προσαρμοστική ικανότητα στη
συμπεριφορά του.
Ωστόσο παραμένει ένα μεγάλο ερωτηματικό αν και κατά πόσον η ειδική αυτή κατηγορία των
“Ανεξάρτητων απατ' αιώνων”, έχει τη δυνατότητα να αξιοποιήσει προς ίδιον όφελος, την
όσφρηση της.
Δηλαδή αν υπάρχει συνέργεια και συνεργασία ανάμεσα στο αίσθημα όσφρησης και
αυτοσυντήρησης.
Ο προβληματισμός αυτός έχει κάποιο σχετικό ενδιαφέρον γιατί οι ισορροπίες του συστήματος είναι
εξαιρετικά λεπτές και δεν αποκλείονται και απρόβλεπτες ακόμη συμπεριφορές από όργανα και
εκπροσώπους του συστήματος που οι “Ανεξάρτητοι απατ' αιώνες” συνυπηρετούν.

με αγάπη Τσοπάνης